Witam na mojej stronie – nazywam się Dorota Awiorko.

Specjalizuję się w fotografii teatralnej, portretowej i dzieł sztuki, nie porzuciłam również fotografii prasowej, którą zajmowałam się na początku swojej drogi zawodowej i która nadal jest mi bliska. Lubię myśleć o sobie jako o fotografie, który widzi w każdym człowieku coś pięknego, to mi niewątpliwie pomaga w pracy. Od lat angażuję się również w edukację pasjonatów fotografii, prowadząc kursy i szkolenia także jako wykładowca akademicki. To Tadeusz Rolke podczas konkursu ogłoszonego przez „Gazetę Wyborczą” – „Wielka Szansa ”– jako mój prowadzący w tym konkursie, uświadomił mi, że fotografowanie to jest właśnie ta droga, którą powinnam iść przez życie.

Wkrótce po tym zaczęłam swoją zawodową współpracę z „Gazetą Wyborczą” w Lublinie, później zaś związałam się z „Dziennikiem Wschodnim”, gdzie do 2016 roku kierowałam działem fotograficznym. Równocześnie przez cały ten czas publikowałam swoje prace w gazetach i magazynach ogólnopolskich. Dużo satysfakcji dała mi współpraca z „Rzeczpospolitą” i jej agencją „Fotorzepa”. Bardzo sobie też cenię pracę w charakterze fotosisty na planie filmu Juliusza Machulskiego.

Jestem laureatką konkursów fotograficznych, takich jak m.in.: Konkurs National Geographic, Konkurs Fotografii Teatralnej, BZWBK Press Photo i Grand Press Photo, w którym w 2006 roku zdobyłam nagrodę za Zdjęcie Roku.

Doświadczenie zdobyte w zawodzie fotoreportera nauczyło mnie pracować szybko oraz dopasowywać się do istniejących warunków, wpłynęło też zdecydowanie na rodzaj fotografii i filmów, które dziś realizuję. Po latach pracy w charakterze fotoreporterki – w zawodzie, który niewątpliwie kochałam – po narodzinach syna, musiałam i chciałam zdefiniować swój świat na nowo. Moje wymagania wobec siebie i wobec własnej twórczości znacznie wzrosły. Zaczęłam tworzyć filmy. Teraz, poza pracą we własnej firmie, możliwość taką daje mi również Muzeum Narodowe w Lubelskie (od 2016 r.), gdzie przez pewien czas zajmowałam się digitalizacją dzieł sztuk a obecnie zajmuję się tworzeniem filmów oraz rejestracją historii mówionych.

Praca przy dziełach sztuki w Muzeum spowodowała, że stałam się bardziej precyzyjna także w innej fotografii, m.in. teatralnej, którą od 10 lat zajmuję się w Teatrze Starym w Lublinie. Tu podczas wydarzeń kulturalnych, koncertów i spektakli teatralnych mam kontakt z niezwykle inspirującymi ludźmi sztuki i mogę się spełniać jako fotograf. Teatr to magia, staram się zatem uchwycić, zatrzymać i utrwalić na zdjęciu niepowtarzalne, ulotne piękno chwili. Realizując się zawodowo i artystycznie, pragnę, aby moja fotografia przede wszystkim poruszała serca i wyobraźnię odbiorców.